WIE IK BEN
De moeilijkste opdracht bij kennismaking: "wie ben jij?". Een verwijzing naar LinkedIn is niet voldoende. Vaak ga ik met mensen de diepte in om zo een duurzame verandering te bereiken. Dan kom ik dichtbij en daarom wind het ik fair om van tevoren een idee te geven wie ik ben. Dus heb ik er ervoor gekozen op deze pagina een overzicht te geven van zaken in mijn leven die hebben bijgedragen aan mijn ontwikkeling. Waar ik vandaan komt bepaalt voor een groot deel mijn leven. Ik ben er nog niet, je kunt altijd doorgroeien.
​
Talentontwikkeling is mijn missie. Ik ben bezield om mensen het beste uit henzelf te laten halen door zichzelf te zijn in verbinding met anderen en de wereld. Samen een verbinding aan gaan en kijken waar we naar toe kunnen groeien; dat is mijn manier van werken. Juist in organisaties waar de menselijke maat een waarde is of weer kan zijn kom ik het best tot mijn recht.
roots
Ik ben geboren in een klein dorpje in Limburg, op de grens tussen Zuid- en Midden Limburg. Van mijn ouders heb ik veel waarden en normen meegekregen. De meeste zijn nog steeds bruikbaar. Iemand die Limburg iets beter kent, weet dat in de cultuur iets ingebakken zit wat mij in het begin belemmerd heeft om te groeien en mezelf te zijn. Het is moeilijk uit te leggen omdat het zit verstopt in ongeschreven regels (Griet op den Beeck heeft dit mooi beschreven in 'Kom hier, dat ik u kus').
​
In Limburg heb ik geleerd hoe belangrijk het is om fouten te mogen maken, het plezier van Vasteloavend (Carnaval) met straattheater en muziek. Ik ben in een beschutte omgeving opgegroeid met een vaste vriendengroep, totdat we allen uitvlogen om te studeren.
​
Mijn studietijd heeft mijn blik verruimd. Ik heb geleerd dat mijn dorp toch niet het centrum van de wereld is en dat er meer inspirerende zaken zijn dan de Limburgse liedjes en de Markt van onze stad. Zoals mijn vader ooit zei 'elke tijd kent zijn tijd. Elke fase in mijn leven voegde weer iets nieuws toe. Zoals takken op een stam kunnen groeien. Ik leerde het uitgangsleven van Breda, Utrecht en Amsterdam kennen. Ik leerde dat niet iedereen over anderen dacht zoals ik en dat niet iedereen dezelfde levensvisie heeft. Dat heeft me verrijkt. In de tussentijd blijf ik leren. Ik doe dit op verschillende niveaus.
​
Na mijn studietijd ben ik gaan werken. Eerst als officier bij de Koninklijke Landmacht, daarna bij BSO/Origin en sinds 2003 als zelfstandig ondernemer. Ik ben in totaal 17x verhuisd in mijn leven. Ik heb in bijna elke provincie gewoond en tussentijds nog een uitstapje naar New York. Al die plaatsen én reizen hebben mij gevormd. Ik voel me nu thuis in Bergen NH, maar wie weet waar ik eindig.
'Optoch in Zitterd'
Toen al veel te grote klassen
leerling
Kintsugi
Vroeger een 470, nu een Dufour 24
Zoals velen ben ik begonnen met 'de leerlijn' vakinhoudelijke kennis. Eerst op de basisschool, vervolgens VWO, KMA en UvT, EUR en VU. Een voornamelijk cognitieve ontwikkeling dus (zie ook LinkedIn). Ik wilde altijd veel weten: als kind las het maandblad 'KIJK' (nu 'Quest') en had in de vijfde klas (groep zeven) de jeugbieb uit. Ik had/heb een brede interesse: techniek, meteorologie, astronomie, cultuur, reizen, etc. Nu doe ik hetzelfde m.b.v. kranten, National Geographic, Discovery Channel en TED. Ik vond studeren leuk, maar had vaak weerstand om het gewenste antwoord te geven. Dat werd meestal niet op prijs gesteld.
​
Na mijn reguliere opleiding heb ik diverse cursussen gevolgd: projectmanagement, organisatie advies, BPR (nu 'Lean') en nog veel meer, maar allemaal hardskills. Totdat ik rond mijn 30e een grote les kreeg die ik het best kan samenvatten met Kintsugi. Het betekent letterlijk 'gouden verbinding' of 'gouden reparatie': het ambacht om gebroken keramiek te repareren met goudlijm of goudlak. Het is de filosofie om schoonheid te vinden in imperfectie. Het betekent dat het gerepareerde object mooier is dan de oorspronkelijke vorm. Kortom: ik stortte in, ik leerde dat het leven niet maakbaar was. En ik leerde dat softskills minstens zo belangrijk zijn.
Kintsugi: want de dingen die je meemaakt, die je tekenen, de littekens, de rauwe randjes van het leven, maken je mooier en waardevoller. 'Niets is ooit echt gebroken'; wellicht mijn grootste les. Sinds mijn Kintsugi ervaring heb ik geleerd dat persoonlijke ontwikkeling net zo belangrijk is; een tweede leerlijn naast cognitieve ontwikkeling. Daarnaast werk ik aan mijn fysieke ontwikkeling (zeilen, hiken, mountainbiken) omdat ik ervaren heb hoe lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Mijn lichaam is een instrumentenpaneel voor mijn geest en mind. Naar mijn lichaam luisteren blijf ik moeilijk vinden; soms ga ik te lang door. Dat heeft heeft ook te maken met mijn mentale ontwikkeling. Op de KMA heb ik 'endurance' geleerd als het even tegenzit. Ik heb geleerd van tegenslagen in mijn leven door net een keer vaker op te staan dan te vallen. Zo heb ik veerkracht ontwikkeld. Tot slot vind ik het belangrijk hier de kracht van verlangen te noemen: misschien mijn grootste drijver.
Ik kwam erachter dat mijn persoonlijke ontwikkeling versnelde en zeker verdiepte door mijn emotionele ontwikkeling: het doorvoelen van mijn ervaringen en niet alleen verklaren (met inzichten); van een inzicht alleen ontwikkel je niet. Ik heb geleerd mijn angsten aan te kijken, mijn demonen & draken onder ogen te zien en verdriet te doorleven ('pijn wil gevoeld worden'). Zo heb ik geleerd te leren van ervaringen met vrienden, door kunst, theater, films, boeken, (veel) muziek en verder alles wat me raakt. En dat laatste is een link naar mijn spirituele ontwikkeling. Ik ben zeker spiritueel, maar wel met beide benen op de grond en in verbinding met anderen. Niet op een berg, maar gewoon in het alledaagse leven. Ik heb een persoonlijke zoektocht doorlopen: van Rooms-Katholiek, via Boeddhisme, de Vroeg-christelijke traditie, Oude religie en gnostiek.
Ik ben nu op een punt dat ik spiritualiteit los kan zien van religie. Spirituele ontwikkeling en zingeving is voor mij een individueel proces. Ik heb veel leraren gehoord en geraadpleegd (bekende en minder bekende, grote en kleine), veel boeken gelezen (waarbij sommige indruk op mij maakten en andere totaal niet) en vooral veel alledaagse gesprekken gevoerd met anderen. Ik heb echter vooral geleerd om te leren van kijken naar mezelf, anderen en de wijsheden in de natuur. In de natuur heb ik bijvoorbeeld de cycli gezien (jaargetijden, eb en vloed, maanstanden, etc), van dieren hoe je kunt communiceren zonder woorden en van planten hoe je kunt groeien. Sommige dingen zijn niet te benoemen, maar wel te ervaren. Deze ervaringen gun ik iedereen op een eigen manier en laat iedereen daarbij in zijn eigen waarde.
Met en bij vuur gebeuren
de mooiste dingen
Ik ben blij dat ik beide paden heb doorlopen. Door in mijn huidige werk de hard- en softskills te combineren kan ik een volledig pakket aanbieden. Mede hierdoor kan ik mij gemakkelijk verplaatsen in de problematiek en verlangens van mijn opdrachtgevers.
ondernemer
Ik ben begonnen als officier bij de Koninklijke Landmacht en ging later werken bij BSO/Origin. Het bleek dat ik niet zo geschikt ben om vaste medewerker te zijn in grote organisaties. Ik wil bewegingsruimte in denken en handelen. Wel wil ik bijdragen aan resultaten en met mensen in een team zitten. Ik heb altijd moeite gehad met de 09.00-17.00 mentaliteit, spreadsheetmanagement en inputgericht denken: iemand mag mij afrekenen op wat ik lever, hoe ik dat doe en in welke tijd neem ik voor mijn eigen verantwoordelijkheid
Tegenwoordig is hier meer ruimte voor dan destijds: output telt en er is meer ruimte voor eigen inbreng, eigen professionaliteit. Daar heb ik destijds niet op gewacht. In 2001 ben ik als zelfstandig professional begonnen. Mijn eerste 'klus' was verandermanager bij een zorginstelling in Alkmaar. Vervolgens heb ik rollen gehad als transitiemanager en organisatie adviseur. Sinds die tijd heb ik bij de (semi)overheid, NGO's, bedrijfsleven en politieke organen opdrachten uitgevoerd. Als ik train put ik dus naast boekenkennis vooral uit eigen ervaring.
Als vanzelf rolde ik 2007 in het trainers- en coachvak. Ik mocht een traineeprogramma opzetten voor de provincie Noord-Brabant. Eerst alleen, later deed ik dat met een partner bij Blink Talentontwikkeling. Veel trainee programma's volgden en inmiddels hebben we meer dan 750 trainees opgeleid. Inmiddels doe ik meerdere in-company ontwikkeltrajecten met mijn partners van Talent Nomads. Deze trajecten zijn meer gericht op organisatieontwikkeling en cultuur verandering. Inmiddels staat hier de teller op meer dan 600 deelnemers.
kortom
Ik ben iemand die van diepgang én genieten houdt. Ik hou van natuur, kunst, cultuur en mensen. Ik sta ín de wereld maar ben niet ván de wereld. Ik wil steeds verder mijn ware kern vinden en mezelf zijn om me zo vrij mogelijk te voelen. Maar wel in verbinding met anderen. Ik ben geïnspireerd door Marianne Williamsons 'Our biggest fear' wat me herinnert mezelf niet kleiner en groter dan nodig te maken. Ik hou van mijn kinderen, mijn familie en mijn vrienden.
​
Het is mijn missie om de wereld net iets mooier te maken door mijn kennis en levenservaring te delen met anderen om hén te inspireren. En dat inspireert mij weer. Dat dan kan, als we met zijn allen handelen vanuit kracht en mogelijkheden in verbinding met anderen.
​